Het verlies van een ongeboren kind is voor ouders een traumatische gebeurtenis. Met het openen van sterrenregister erkent de stad het verlies een kind in de eerste 140 dagen van een zwangerschap.

Een stilgeboren kindje kan volgens de wet pas worden aangegeven na 180 dagen zwangerschap. De stad Sint-Niklaas opent nu een eigen register waarin alle sterrenkindjes, ongeacht de duur van de zwangerschap, geregistreerd kunnen worden. De registratie wordt bezegeld met een symbolische akte.

Stilgeboren kindjes moeten wettelijk pas vanaf een zwangerschapsduur van 180 dagen aangegeven worden. Het kind kan pas dan een officiële familienaam krijgen. Bij een zwangerschapsduur tussen de 140 en 179 kunnen de ouders aangifte doen en kan het kind een voornaam krijgen. "Ouders die in de periode daarvoor een kind verliezen, kunnen geen aangifte doen. En dat is voor veel ouders lastig: het lijkt alsof het kind niet bestaan heeft, maar het verdriet om het ongeboren kind blijft wel reëel", stelt schepen voor burgerzaken Sofie Heyrman.

Symbolisch erg belangrijk

Een register voor sterrenkinderen kan hier een oplossing bieden. Steden als Oostende en Gent gingen Sint-Niklaas voor. Sofie Heyrman: "Dit register heeft geen wettelijke betekenis, maar is symbolisch wel erg belangrijk. De stad erkent zo het verlies en het verdriet van de ouders. Dat helpt vaak om deze traumatische gebeurtenis een plaats te geven."

Erkenning

Vanaf april gaat de stad van start met het sterrenregister. Bijzonder is dat ook kinderen met terugwerkende kracht ingeschreven kunnen worden. Ouders kunnen hun sterrenkind zowel digitaal als fysiek aan de balie aangeven. "Wie zich registreert, krijgt een akte thuisgestuurd. Ouders krijgen de kans om deel te nemen aan een apart boomplantmoment in het geboortebos. Ze worden ook uitgenodigd voor Wereldlichtjesdag. Op die dag herdenken we alle overleden kinderen met een speciaal moment op de begraafplaats. En er is natuurlijk de herdenkingsplaats voor sterrenkinderen op de oude begraafplaats Tereken. Bij momenten van groot verdriet zoals het verlies van een ongeboren kind, is erkenning van dat verdriet cruciaal", besluit schepen Heyrman.