Mijn biologische ouders lieten me op straat achter, waarna ik 6 jaar in een weeshuis woonde. Op een dag besloten twee mensen mij te adopteren en ik ben mijn ouders daarvoor nog dagelijks dankbaar. Als ik niet geadopteerd was, dan had ik waarschijnlijk m’n 18de verjaardag niet eens gevierd.

Dit liet me inzien hoe belangrijk het is om m’n stem te laten horen. Soms word ik op straat aangestaard door m’n beperking, en dit gebeurt niet enkel bij mij, maar ook bij vele anderen met een beperking of andere roots. Dit vind ik onacceptabel! We behoren allemaal tot deze maatschappij, onafhankelijk van ons uiterlijk, van wie we houden of waar we geboren zijn. Dit beeld zou in het openbare leven ook weerspiegeld moet worden! Vind je dit ook? Stem 26/5 dan op mij!"