Groene doener: Dirk Van Steertegem uit Nieuwkerken

25 September 2017

Groene doener: Dirk Van Steertegem uit Nieuwkerken

Laat ons een "boom" en wat gras dat nog groen is. Woorden uit het lied van Louis Neefs. “Dit lied weerklinkt steeds in mijn hoofd”, zegt Dirk Van Steertegem, wanneer hij ons met veel enthousiasme begint te vertellen over zijn passie voor bomen. Dirk is de eigenaar van de ecologische kringlooptuin, die hoort bij Feestzaal Den Buiten in Nieuwkerken. Een pareltje van duurzaam tuinieren. 

“Bomen zijn echt mijn passie”, legt Dirk ons uit: "Ik weet nog goed hoe ik, als kleine jongen, na elke wandeling met mijn hond, terug naar huis kwam met een boompje, dat stande pede een plaats kreeg in onze tuin.” “Deze  passie heb ik  van mijn grootvader. Legt Dirk ons uit, “hij had een stuk grond helemaal vol met bomen en dat noemde hij zijn aards paradijs. "Mijn tuin is een ode aan deze van mijn grootvader.” Een man die hij erg bewonderde en waar hij naar eigen zeggen erg hard op lijkt. Hij denkt dan ook met nostalgie terug aan zijn kindertijd. Een tijd waarin het volgens Dirk “schijnbaar” beter was, groener. Een Waasland met bolakkers, hoogstam-fruitbomen, populieren, knotwilgen en hagen.  Dirk spreekt er met weemoed over. Hij vindt het verschrikkelijk dat dit alles blijft verdwijnen. 

Wanneer ik Dirk vraag naar hoe het idee ontsproten is om zelf als tuinaannemer aan de slag te gaan, vertelt hij ons het verhaal dat start tijdens zijn 18de levensjaar: “Wanneer ik afstudeerde aan de middelbare school, wist ik al enkele jaren dat ik homoseksueel was. ik vond het verschrikkelijk dat ik zo was, want in mijn omgeving dacht men niet zo positief over homo’s.” Daarom besloot hij voor leerkracht te gaan studeren. “Ik wist toch al dat ik niet zou trouwen en geen kinderen zou krijgen, dus was leraar een goede job.” Toch bleek het niets voor hem, na een jaar stopte hij ermee.

In de jaren ’80 was legerdienst nog verplicht en moest hij dus nog zijn legerdienst vervullen. Een periode waar Dirk niet graag aan terugdenkt. Zo’n manier van omgaan met elkaar vond hij echt maar niets. Dirk lacht: “als ze hadden geweten dat ik homo was, had ik niet eens mijn legerdienst moeten volbrengen.”  Na zijn legerdienst en enkele jaren als metser in het bedrijf van een familielid, besloot Dirk dan ook een opleiding industrieel ingenieur land- en tuinbouw te volgen, om op deze manier in de voetsporen van zijn grootvader te kunnen treden. Ook kwam hij toen op zijn 21ste uit de kast. Iets wat een grote stap was voor hem. Vanaf dat moment wilde zijn vader hem niet meer zien of spreken. Dit maakte het niet makkelijk, “Vooral omdat ik niet op kot zat, maar elke dag naar huis kwam”, verklaart Dirk.

Na zijn studies en enkele jaren bij een baas, begon hij zijn eigen tuinaanlegbedrijf en ontsproot het idee om voor zichzelf een duurzame, ecologische plek te ontwikkelen, die moest gaan lijken op het paradijsje van zijn grootvader.

Dirk wilde niet alleen zelf duurzaam en ecologisch leven, door bv. zoveel mogelijk met de fiets te doen of bijna nooit een vliegtuig te nemen, maar hij ging voor meer. Hij wil mensen laten zien wat je kan doen, wat je kan betekenen voor onze aarde. “Dus ging ik op zoek naar een domein waar ik een ecologisch pareltje van kon maken”, zegt Dirk. De grond hiervoor, een domein van 4,2 ha, kocht hij op 31 augustus 1999. Hij startte met het telen van zijn eigen struiken, bomen, enz. Om het domein de kans te geven ecologisch te groeien plantte hij rond de gehele grond twee rijen hagen, om de bomen, planten en dieren  in zijn tuin te beschermen tegen sproeimiddelen. Nu vind je er meer dan 100 bomen, vooral hoogstam-fruitbomen, maar ook vele anderen, die nu een thuis zijn voor steenuiltjes en enkele kerkuilen. Daarnaast legde hij een natuurlijke zwemvijver aan waar vele dieren lekker mee van genieten. Tijdens ons gesprek hoorden we de kikkers en zagen we zelfs een reiger neerstrijken. Hij onderhoudt alles ecologisch, zonder bestrijdingsmiddelen, met alle respect voor de natuur.

Dit idee uitdragen bleek niet altijd zo makkelijk. Hij kreeg al regelmatig protest te slikken van naar zijn zeggen, “een landbouwer uit de omgeving die het niet eens is met mijn werk”. Toch gaat Dirk op een vredevolle manier verder om zoveel mogelijk bomen terug te geven aan de aarde. Hij plantte ook in enkele straten in de buurt  nieuwe bomen aan en is erg blij dat hij de kans heeft gehad dit te doen voor zijn omgeving. Het doet hem deugd dat zovelen mee genieten, want elke dag vinden er weer andere mensen de weg naar zijn levenswerk...  Dirk is er volledig van overtuigd dat elke boom, elke plant, elk dier, ieder mens een duurzaam en respectvol leven verdient. Een ideaal waar hij al erg lang naar streeft en waar hij iedereen voor wil blijven engageren.