e gemeenteraad neemt een belangrijke plaats in het democratisch proces in. Er kan publiekelijk gedebatteerd worden en beleidsvoorstellen worden er gestemd, maar het gros van het politieke werk wordt geleverd in de commissies. Hier worden de beleidkeuzes onder een vergrootglas gelegd, kunnen kritische vragen gesteld worden, bespiegelingen worden gemaakt en nieuwe voorstellen gelanceerd.
Zo tracht ik als lid van de commissie Financiën mijn collega's ervan te overtuigen nooit meer in een verhaal te stappen waarbij we openbare nutsvoorzieningen in handen leggen van speculanten. Het sale-and-leaseback-vehikel waarmee we in 2004 onze rioolprojecten hebben gefinancierd, bleek achteraf gezien een groot speculatief karakter te hebben. Voor Groen staat vast dat een dergelijke transactie onethisch is: met belastingsgeld mag -onder geen enkel voorwendsel- gespeculeerd worden. Punt andere lijn.
Een hoogtepunt beleefde ik tijdens de commissie van Ruimtelijke Ordening. Op suggestie van Groen kwam professor Erik Rombaut tekst en uitleg geven over het Lobbenstadmodel, een ecologische kijk op de stad van morgen. Na een beklijvende uiteenzetting wist hij heel wat leden van de commissie, over de meerderheid heen, te inspireren en zo een draagvlak te creëren voor deze visie op stadsontwikkeling. Het Lobbenstadmodel staat ingeschreven in ons witboek en ik zal er mee over waken dat elke toekomstige stadsuitbreiding en ?inbreiding aan dit model zal getoetst worden.
Want zo willen we te werk gaan. Inspireren. Vriend en vijand overtuigen van onze ideologie. Met lijf en leden. Niet ondergaan maar het voortouw nemen. Dat verwacht men van een groene mandataris. En die uitdaging ga ik aan.
Bart De Bruyne
Reacties
Aanmelden via
Facebook Twitter